Afgelopen weken waren mooi, gek en hectisch. Stoppen met werken, klussen in huis, papier werk voor papierwerk, je laten prikken met prikken en ga zo maar door. Alles heeft in het teken gestaan van ons aanstaande vertrek naar Afrika. Alles is gericht op het zetten van de stap richting Zambia. Voor het aangaan van een avontuur op een nieuw continent aan de andere kant van de evenaar. Voor het kunnen gaan wonen in een nieuw land ver van het vertrouwde Nederland. Voor het leven van ons leven en genieten van elkaar als gezin. Zambia, nog even en we gaan elkaar ontmoeten. Nog even en we raken je aan en gaan je ervaren. Nog even….

Afscheid nemen

Afscheid, het blijft een ding. De jongens ervaren het deze weken op een voor hun nieuwe manier. Als middelpunt van aandacht krijgen ze te horen dat ze gemist gaan worden, dat ze kunnen gaan Skypen en of ze veel vlogs gaan maken. De aandacht is mooi, lief, leuk en zorgt voor de nodige lach en traan. In het middelpunt rondom weggaan is een mooi en lastig iets. Het gaat dan niet om iets wat je kunt of de grap die je maakt. Het gaat om de persoon die je bent en om het plekje dat je bij iemand anders in het hart veroverd hebt.

Tijdens een verdrietig moment van Max kwam ik met hem in gesprek. Al een paar dagen was hij letterlijk ziek van het aanstaande afscheid op school.
Max: “Mijn lijf is in de war omdat ik wegga. Mijn ene cel zegt dat we niet moeten gaan en dat we moeten blijven. Mijn andere cel wil op avontuur en heeft zin om te gaan.”
“Ik heb teveel mensen van wie ik afscheid moet nemen….”

Mijn reactie hierop dat ik trots en blij ben dat hij zoveel afscheid mag nemen zorgde voor een verbaasd gezicht en grote vraagtekens in de lucht.
“Waarom? Waarom ben je blij dat we afscheid mogen nemen?”
Hierop legde ik uit dat als ik verdrietig ben omdat ik iemand een lange tijd niet ga zien het voor mij betekent dat deze persoon belangrijk voor me is. En dat als ik van veel mensen afscheid mag nemen er dus veel mensen zijn om wie ik geef of die belangrijk voor me zijn. En dat ik er trots op ben dat hij veel mensen heeft die belangrijk voor hem zijn.

Trots op afscheid

Trots op afscheid nemen is een mooi thema geworden die we letterlijk hebben gevierd met een groot en goed afscheidsfeest. Samen met vrienden en familie hebben we een heerlijke middag en avond gehad om elkaar nog even goed te zien.

Nu, over een week is het eindelijk zover dat we gaan en zitten we in het vliegtuig op weg naar nieuwe avonturen. Komende week zetten we de laatste puntjes op de i in ons huis, ruimen we de spullen op die we willen bewaren en pakken we onze tassen voor het vertrek.

We hebben er zin in!